Ook 300.000 volwassenen gaan terug naar school

Op 3 september staan de kranten steevast vol met huilende kleuters en van zelfvertrouwen – of net niet – blakende scholieren en studenten. Het nieuwe schooljaar gaat immers van start. Maar één categorie blijft daarbij doorgaans buiten beeld: de ruim driehonderdduizend volwassenen die onder meer via de Centra voor Volwassenonderwijs en de Centra voor Basiseducatie, nog steeds bij velen bekend als ‘de avondschool’, een nieuw diploma willen halen of een gemiste kans uit het verleden willen goed maken. Voor hen hebben we hard gewerkt aan een structureel betere organisatie en financiering van het volwassenenonderwijs.

Meer concreet gebeurde dit via het ‘Decreet tot wijziging van de rechtspositie van het personeel van de centra voor volwassenenonderwijs en tot wijziging van het financieringsluik van het decreet van 15 juni 2007 betreffende het volwassenenonderwijs’. Ik kwam tussen in de bespreking van dit decreet in de Commissie voor Onderwijs.

Zo onderstreepte ik er nogmaals het belang van het volwassenenonderwijs voor het levenslang leren voor de brede groepen in de bevolking die daar gebruik van maken. Het volwassenenonderwijs heeft ook een heel specifieke eigenheid. In geen enkele andere opleiding zitten werklozen naast masters in de les, waardoor heel verschillende groepen en lagen van de bevolking elkaar kunnen ontmoeten.

Als oud-lesgever (en oud-cursist) in het volwassenenonderwijs wees ik ook op het wegen van de financiering naargelang de cursisten die men voor zich krijgt. Het volwassenenonderwijs is toegankelijk voor iedereen en de extra ondersteuning en financiering die onder meer mensen zonder diploma krijgen, toont aan dat de geest van dit decreet zich sterk richt op het versterken van mensen die lacunes hebben in hun opleiding en die daardoor zwakker staan in de samenleving. Dit toont het andere gezicht van de regeringspartijen

Ook de in- en outputfinanciering vind ik een goede zaak. Ik vrees daarbij niet voor kwaliteitsverlies, omdat nergens anders in het onderwijs cursisten zo makkelijk vertrekken als er geen sprake is van kwaliteit. De instellingen en leerkrachten die effectief inzetten op leerwinst en kwalificatie via extra ondersteuning krijgen door deze wijze van financiering een extra stimulans.

Ook de extra financiering voor gedetineerden ligt mij na aan het hart. Die groep mag zeker niet vergeten worden. Ons strafsysteem is immers nog altijd gericht op reïntegratie van gedetineerden in de maatschappij, waar ze een nieuw leven moeten kunnen opbouwen. Voor veel gedetineerden houdt dat in dat ze de tijd in de gevangenis zinvol proberen door te brengen. Onderwijs kan dat bieden. Velen hebben ook een significant gebrek aan scholing.

Rest me enkel nog om de 300.000 cursisten en de ruim 8000 personeelsleden van het volwassenenonderwijs een vruchtbaar schooljaar toe te wensen.